Dotychczasowe dyskusje wokół „Czystego Powietrza” pomijały znaczenie termomodernizacji, a tym samym możliwość wykorzystania programu do radykalnej poprawy efektywności energetycznej polskich budynków oraz pełnego uniezależnienia się od paliw kopalnych. Raport Instytutu Reform Termomodernizacja w „Czystym Powietrzu”: wyjątek czy reguła? uzupełnia tę lukę, przedstawiając kompleksowy przegląd kierunków wydatkowania środków z programu i pozwalając na określenie koniecznych dalszych zmian w jego funkcjonowaniu.

Zebrane w raporcie dane wskazują, że od uruchomienia w 2018 r. program przeszedł szereg udanych reform pozwalających na jego wyskalowanie, teraz jednak czas na poprawę jego efektywności. W obecnym kształcie „Czyste Powietrze” wspiera przede wszystkim mało ambitne projekty termomodernizacyjne oraz przejście z węgla na gaz, co nie odpowiada długoterminowym celom klimatycznym ani wyzwaniom wynikającym z kryzysu energetycznego oraz rosyjskiej inwazji na Ukrainę.

Raport Instytutu Reform wskazuje jednocześnie, że program „Czyste Powietrze” może stać się instrumentem systemowej transformacji polskich budynków - konieczna jest jednak jego dalsza ewolucja w kierunku wsparcia inwestycji pozwalających na głęboką termomodernizację oraz wykorzystanie w pełni zeroemisyjnych technologii ogrzewania.